Πλαστικά μιας χρήσης

Από την 1^η Ιουλίου 2021 η Ελλάδα καταργεί τα πλαστικά μίας χρήσης!

Όλοι μαζί κάνουμε ένα μεγάλο βήμα στην κατάργηση των πλαστικών που ρυπαίνουν τα μέγιστα το οικοσύστημα μας. Διαβάστε παρακάτω τις επιπτώσεις των πλαστικών καθώς και σχετικά στοιχεία της παραγωγής και της χρήσης τους στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Η Ευρώπη είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός πλαστικού στον κόσμο, μετά την Κίνα. Η πλειονότητα αυτών των πλαστικών καταλήγουν στη Μεσόγειο, και αποτελούν σοβαρή απειλή για την θαλάσσια ζωή. Στη Μεσόγειο, τα πλαστικά αποτελούν το 95% των αποβλήτων που βρίσκονται στις ανοιχτές θάλασσες, στον βυθό της θάλασσας όσο και στις ακτές. Η ρύπανση αυτή προέρχεται κυρίως από την Τουρκία και την Ισπανία, ενώ ακολουθούν η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Γαλλία και η Ελλάδα.

Τα πλαστικά είναι συνθετικές χημικές ενώσεις. Τα περισσότερα παράγονται από πετρέλαιο και άλλα ορυκτά υλικά, παρόλο που μπορούν να παραχθούν και από άλλες πηγές όπως η κυτταρίνη και το άμυλο καλαμποκιού. Χρησιμοποιούνται ευρέως επειδή είναι ανθεκτικά, αλλά αυτό ακριβώς το στοιχείο τα κάνει και επικίνδυνα: στην πλειοψηφία τους, δεν είναι βιοδιασπώμενα και παραμένουν στο περιβάλλον για εκατοντάδες χρόνια. Η βασική πηγή του προβλήματος της ρύπανσης από πλαστικά βρίσκεται στις καθυστερήσεις και τα κενά στην διαχείρισή τους στις περισσότερες Μεσογειακές χώρες.

Από τους 27 εκατομμύρια τόνους πλαστικών αποβλήτων που παράγονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη, μόνο το ένα τρίτο ανακυκλώνεται. Το ήμισυ των πλαστικών αποβλήτων σε Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία καταλήγουν σε χωματερές. Σήμερα, μόλις το 6% της ζήτησης για πλαστικά στην Ευρώπη είναι για ανακυκλωμένα πλαστικά.

Σημαντικοί οικονομικοί τομείς στην Μεσόγειο, ειδικά η αλιεία και ο τουρισμός, επηρεάζονται αρνητικά από την ρύπανση από πλαστικά. Ετησίως τα θαλάσσια απορρίμματα προκαλούν τεράστιες οικονομικές απώλειες για τον ευρωπαϊκό αλιευτικό στόλο εξαιτίας των μειωμένων ψαριών και των καταστροφών στα καΐκια. Οι παραλίες που είναι γεμάτες σκουπίδια αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα για τους επισκέπτες με αποτέλεσμα την απώλεια θέσεων εργασίας στον τουριστικό τομέα. Ταυτόχρονα αυξάνονται τα κόστη για τους καθαρισμούς παραλιών και λιμανιών.

Το μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων, που βρίσκονται στις ελληνικές παραλίες, αποτελούν φίλτρα τσιγάρων, καπάκια από μπουκάλια, καλαμάκια και αναδευτήρες, πλαστικά μπουκάλια, συσκευασία φαγητών και πλαστικές σακούλες.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο το 2018 πραγματοποιήθηκε συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών με θέμα «Ευρωπαϊκή Στρατηγική για τα Πλαστικά σε μία Κυκλική Οικονομία» η οποία αργότερα ενσωματώθηκε στην οδηγία 2019/904/ΕΕ, με κύριους στόχους την πρόληψη και μείωση των συνεπειών των πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη υγεία, καθώς και η προώθηση της μετάβασης στην κυκλική οικονομία με καινοτόμα και βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα, προϊόντα και υλικά, συμβάλλοντας έτσι στην αποδοτική λειτουργία της αγοράς και στην προστασία του περιβάλλοντος.

Για να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το πρόβλημα της ρύπανσης από τα πλαστικά, απαιτείται σοβαρή δέσμευση και συνεργασία όλων, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων και των πολιτών, . Όπως είναι ο Εθνικός Σχεδιασμός με δεσμεύσεις και κίνητρα για την αποτελεσματική επίτευξη στόχων, επενδύσεις σε υποδομές διαχείρισης αποβλήτων, ευαισθητοποίηση παραγωγών και καταναλωτών για υλοποίηση πρόληψης αποβλήτων, αποτελεσματικότερης ανακύκλωσης, διαλογής στην πηγή διαφόρων ρευμάτων αποβλήτων, κα.